Bananar í romm-karamellusósu

Þessi uppskrift er byggð á uppskrift að frægum eftirrétti, Bananas Foster.

Ég neyddist til að einfalda hana af því að ég átti ekki bananalíkjör og tímdi ekki að kaupa hann bara fyrir eina uppskrift. Ég gleymdi hreinlega líka að það er kanill í upprunalegu uppskriftinni, en ætla að prófa að hafa hann með næst.

Þetta dugir í matarmikinn eftirrétt fyrir 2.

2 msk smjör
1/4 bolli dökkt romm
1/3 bolli púðursykur, þjappaður
2 bananar
vanillurjómaís

Takið ísinn úr frystinum til að láta hann mýkjast, ca. 10 mínútum áður en bera á réttinn fram. Hann á að vera aðeins byrjaður að mýkjast en ekki að renna út. Eins og sjá má á myndinni urðu smá tafir hjá mér og ísinn var orðinn helst til mjúkur þegar myndatakan hófst, og ekki batnaði það þegar heit sósan kom út á.

Setjið smjörið, rommið og púðursykurinn saman á pönnu (það má nota pott ef ekki á að flambera) og látið suðuna koma upp við lágan hita. Hrærið vel saman þegar smjörið er bráðið og látið malla þar til sósan hefur er vel runnin saman og hefur þykknað aðeins (5-7 mínútur).

Flysjið bananana og skerið í helminga, fyrst þversum og síðan eftir endilöngu. Setjið í karamellusósuna og látið hitna í ca. 2 mínútur. Bananarnir eiga alls ekki að soðna, heldur eiga þeir bara að hitna í gegn.

Nú má kveikja í réttinum (flambera hann). Það er alls ekki nauðsynlegt, en virkar mjög flott á gesti. Gætið þess bara að kveikja ekki í húsinu, því logarnir geta orðið meiri en maður býst við. Setjið ísinn í skálarnar áður en flamberingin fer fram.

Til að flambera: Berið eld að sósunni og látið loga í smástund. Það ætti að slokkna í henni af sjálfu sér en hafið lokið tilbúið til að skella því yfir pönnuna ef eitthvað skyldi fara úrskeiðis. Ef ekki vill kvikna í sósunni má hella 1 msk. af rommi ofan á hana og láta rommið hitna í ca. 2 mínútur áður en kveikt er í.

Skafið ísinn í skálar, leggið fjögur bananastykki ofan á ísinn í hvorri skál og skiptið sósunni jafnt á milli skálanna. Berið fram strax.

Athugasemdir:

• Þetta er bragðmikill og frekar sætur eftirréttur. 
• Af því að það varð afgangur af sósunni prófaði ég hana út á niðursoðnar apríkósur sem ég átti afgang af inni í ísskáp og sósan fór mjög vel með svolítið súru, skörpu bragðinu af apríkósunum. 
• Ég ímynda mér líka að þetta væri gott með Jonagold eplum, kirsuberjum eða bláberjum.
• Svo er sósan líka góð ein og sér út á ís, sérstaklega ef maður hefur fyrir því að láta hana þykkna aðeins meira þannig að úr verður síróp, en gætið þess samt að brenna hana ekki.